Ik wil bolletje
Een selectie van soms wat jolige bespiegelingen over het begrip “bol”, leidend tot de vraag of ons bewustzijn bolvormig is als innerlijke ruimte
Een selectie van soms wat jolige bespiegelingen over het begrip “bol”, leidend tot de vraag of ons bewustzijn bolvormig is als innerlijke ruimte
Meer ironie dan poëzie misschien, maar ik had deze schets al een tijdje liggen, dus dat ruimt mooi op.
Een eenzijdige kijk op slogans als belangeloos aangeboden stemhulp bij de verkiezingen
Een long read met filosofische bespiegelingen, poëzie en muziek i.v.m. de zelfdoding van een jonge vrouw in mijn directe omgeving, en het omgaan daarmee.
Een lang opiniërend stuk over wat voor heuvel Amerika eigenlijk beklimt. Ik ben geen onderzoeksjournalist, en dat wil ik ook helemaal niet zijn, dus hoe lang dit stuk ook is, het blijft onvolledig. Hoe meer je opschrijft, hoe meer je te verantwoorden hebt.
“…or how the moon dims the wind” (nee jôh, echt niet). Excuus, een Engelstalig gedicht dit keer, beetje ingewikkeld ook, maar ik moest hier even heen om te kijken wat er aan de hand was of zo.
Een opiniërende uiteenzetting over een verkiezingscampagne-advertentie van de VVD, waarin we weer iets samen moeten doen.
Een lichtvoetige dooi-filosofie dan wel ondeskundig gehouden après-schaatssbeschouwing m.b.t. de waarneembaarheid van de wil in zijn gevolgen. Beetje glibberig allemaal: code geel op z’n minst.
Een leeg bericht vol woorden, om uit te rusten van het inzicht dat titel en inhoud zo samenvallen dat geen van beide, nou ja ik ben de draad kwijt.
Een piano-improvisatie, nou ja losjes en onbedoeld blijkbaar een beetje gebaseerd op het 1e motief uit de canon “Vader Jacob”, i.v.m. de komende avondklok.