Het tweelinghuis
Een gedicht, geschreven voor Christiaan van Manen (1964 – 2022), jeugdvriend en begenadigd schilder-tekenaar.
Morgana zingt Patricia van Ness (1)
Beschouwing over het vrouwenkoorwerk “Raphael” (de aartsengel, niet de schilder) van Patricia van Ness, als inleiding op de videoregistratie ervan door het Morgana Kamerkoor
De ballade van de leeuwenliefde
Ja, hier een beetje samenvatten waar dit gedicht over gaat is net zoiets als het vervolg van een cliffhanger alvast laten zien, dus laat je maar meevoeren
Aine klaine typografische Mieriade
Een verder niks met Mozart te maken hebbende dichterlijke uiteenzetting met fictieve omstandigheden van formaat
Beethoven en het omsmeden van de onverbiddelijke tijd
Een vermoeden van opstandigheid in geest en muziek van Beethoven, tegen de leegte van tijdsregistratie door uurwerken
Onderweg
Wat ongefundeerd gesnuif i.v.m. het fenomeen “onderweg zijn naar”, dat tegenwoordig overal de kop op lijkt te steken
Het stijgen in de lenteval
Nou ja zeg alweer een het moet niet gekker worden gedicht, ditmaal over iets met vallen en stijgen in de lente, maar eerlijk gezegd helpt dat ook niet om het te begrijpen je zal het toch echt ff moeten lezen
Huiverkarren
Soms is het een gedicht waarvan je niet weet waarom, alleen dat het er is, ergens op een bepaalde laag, waar het niet ongezien wil blijven
