Lenticlimax
Meer ironie dan poëzie misschien, maar ik had deze schets al een tijdje liggen, dus dat ruimt mooi op.
lente
Lange haiku van de vroege lente
Een teveel aan vocht valt van de bomen af De kale takken wijzers van een verborgen klok die druppelend de tijd vertraagt Mist is een koele mantelgloed die van niet wijken weet Herinnert alles zichzelf […]
Dit nu
Biografische notitie (je moet maar durven): Niet om me iets toe te eigenen, maar dit weer vandaag, dat hoort bij mijn geboortedag. Dat langzame opengaan in het licht, de warmte die elke blik naar buiten […]