In de aanloop naar de laatste 2 weekenden met voorstellingen van “Hold your ground/zomersneeuw” (wij korten het intern inmiddels af tot HYG) is het wellicht leuk wat aandacht te geven aan een samenloop. Nee, niet van omstandigheden, of misschien ook wel, maar een samenloop van HYG met een project van mijzelf.
Sinds Pasen vorig jaar ben ik namelijk begonnen met het ‘op muziek zetten’ van de 52 zogenaamde weekspreuken van de antroposofische zielekalender. Deze ‘kalender’ is een reeks van poëtisch-meditatieve spreuken, geschreven door Rudolf Steiner, waarin de samenhang wordt beschreven tussen de natuurlijke gang van het jaar door de seizoenen heen en hoe zich dat spiegelt in het menselijk innerlijk, in het zieleleven zogezegd.
Er is een spreuk voor elke week, en de cyclus begint altijd met Pasen als week 1. Omdat Pasen geen vaste datum heeft, komen de spreuken elk jaar op een iets ander moment voorbij. Ik ga hier nu niet verder op de weekspreuken zelf in (er valt zeker meer over te zeggen), en ook niet over het componeerproces en het verdere weekspreukenproject. Dat komt nog wel een keer.
In het repetitie- en ontwikkelingsproces van HYG afgelopen zomer bracht ik in dat de spreuk van week 17 heel mooi zou passen in het concept dat we toen hadden. Ik was in die tijd net met die spreuk bezig geweest, en had niet alleen een passende melodie gevonden voor de tekst, maar zelfs al vergaande ideeën voor een koorversie. “Kan je die melodie even zingen dan?” werd gevraagd. Dat heb ik gedaan, en zo is deze muziek in de voorstelling terecht gekomen. Op een gegeven moment had ik de koorversie ook af, en ik wilde die muziek heel graag in de voorstelling hebben. Liefst live gezongen door een goed koor van zeg 20 zangers. Het was echter te kort dag om dat nog te organiseren. Koorzangers moeten beschikbaar zijn voor de uitvoeringen; er moet gerepeteerd worden; en met het drukke koorleven van veel koorzangers tegenwoordig moet je zoiets minstens een jaar van tevoren ingepland hebben.
Zodoende kwam ik op het idee een opname-middag te organiseren, waar ik met een ad hoc-koor dit stuk zou blitz-repeteren en meteen opnemen. Dus ik een kerk afhuren voor een zondagmiddag in oktober, en een geluidstechnicus regelen voor de opname. Er kwamen voldoende aanmeldingen van koorzangers, waardoor ik uiteindelijk dacht: laat ik dan meteen nog 3 andere koorwerken (waaronder ook nog een andere weekspreuk) van mijn hand opnemen. Dat is allemaal gelukt, zodat je nu na dit eindeloze geklets eindelijk een opname van weekspreuk 17 (“Es spricht das Weltenwort”) kan beluisteren:
Voor de volledigheid vermeld ik dat in de eigenlijke koorversie nog een herhaling zit van het gehele eerste deel, maar dat ik die er voor HYG ‘uit geknipt’ heb. Verder zit er een soort coda (staart) aan waarin met het liedje “Vader Jacob” (in zijn eenvoud één van de mooiste canons die er bestaan, vind ik) wordt gespeeld. Dat sluit aan bij het ‘tikspelletje‘ waarover ik het eerder een keer had. Tenslotte is er voor de voorstelling een fade out toegevoegd.
De Duitse tekst die gezongen wordt is als volgt:
“Es spricht das Weltenwort,
Das ich durch Sinnestore
In Seelengründe durfte führen:
Erfülle deine Geistestiefen
Mit meinen Weltenweiten
Zu finden einstens mich in dir.”
In deze tekst zit nog iets moois verborgen, dat ik hopelijk nog een andere keer uit de doeken kan doen.
Deze koorversie klinkt in HYG alleen in deel 3, dus als je niet naar de marathon-uitvoeringen gaat, en van de losse voorstellingen deel 3 niet meemaakt, dan mis je dit stuk. En natuurlijk ook als je helemaal niet gaat. Vandaar ook dat ik het hier nu publiceer, zodat je het alsnog kan beluisteren.
Voorstellingen van HYG zijn nog te zien in de weekenden van 26 t/m 28 januari en 2 t/m 4 februari. Zie voor meer info de website van Stichting Boilerhouse.
