Een gedicht naar aanleiding van het overlijden van mijn lieve stief-oma
gedicht
Soms is het een gedicht waarvan je niet weet waarom, alleen dat het er is, ergens op een bepaalde laag, waar het niet ongezien wil blijven
Een gedicht over het vinden van een brief die iemand verloren heeft, en wat er dan in zo’n brief zou kunnen staan
Soms loop je toch het pad dat doodloopt af, gelijk een kind dat kijken wil naar het eigen graf, Nieuwsgier naar het einde geeft dat lopen zin, en de zekerheid van terug te kunnen keren naar het begin.
Blessed those who are not poets for each poem is a wound leaking life’s blood into words the pen a sword slashing the skin of the soul away from safe havens into the heavens of defying death giving birth to that which cannot be without eternal breath Blessed those who […]
Een teveel aan vocht valt van de bomen af De kale takken wijzers van een verborgen klok die druppelend de tijd vertraagt Mist is een koele mantelgloed die van niet wijken weet Herinnert alles zichzelf in de natte weerglans van de stoep? Taco Sorgdrager, 18 maart 2015
Kon ik ook maar als een kind van god de dood overwinnen die in elk moment besloten ligt schaduw van bloed dat leven heet en langs de tijdlijn afscheid van zichzelf neemt in vertragende kringen van hernieuwing tot aan de stilstand van de hele dood kon ik ook maar nooit […]
Soms komt iets terug wat voor altijd weg leek, soms pas als iets anders echt voorbij is, soms lijkt iets weg wat er nooit was, soms was er altijd iets maar niet gezien Vul hier in wat soms terugkomt 1. ………. 2. ………. 3. ………. Nee, er is geen vierde […]
Beursgang is toch dat je kreupel loopt van blauwe plekken die je eigen aandeel zijn? Vol blauwe plekken is mijn hemel Lekkend bloeden wolken nat licht uit zich los ik heb geen optimismeparaplu geen mauvekonengod met blauwe strandharp (olie op doek) geen hunkering naar het losjes dragen van een surfplank […]