Soms loop je toch het pad dat doodloopt af,
gelijk een kind dat kijken wil naar het eigen graf,
Nieuwsgier naar het einde geeft dat lopen zin,
en de zekerheid van terug te kunnen keren naar het begin.
You may also like
Revisiting Hendrik Marsmans (1899-1940) bekendste gedicht, in het jaar 2000 gekozen tot ‘Gedicht van de Eeuw’ in Nederland. De tekst uit het […]
“Tijd om uit elk landschap te verdwijnen” dacht de boom, en dit was het moment van zijn ontwaken. Terwijl hij van zijn […]
Een gedicht over het vinden van een brief die iemand verloren heeft, en wat er dan in zo’n brief zou kunnen staan
Soms komt iets terug wat voor altijd weg leek, soms pas als iets anders echt voorbij is, soms lijkt iets weg wat […]
Een gedachte over “Doodlopend pad (archaïsche rijmoefening)”
Mooi, met dat huppeltje dat een rennen wordt, waarmee het kind eerst onbevangen eigenlijk een beetje bang wordt van de eigen overmoed.