Soms loop je toch het pad dat doodloopt af,
gelijk een kind dat kijken wil naar het eigen graf,
Nieuwsgier naar het einde geeft dat lopen zin,
en de zekerheid van terug te kunnen keren naar het begin.
You may also like
(bijvoorbeeld als je kind een off day heeft) Ik richt me naar de engelen.Dat zijn dingen jongen die je niet zo eventjes […]
Een gedicht naar aanleiding van het overlijden van mijn lieve stief-oma
Meer ironie dan poëzie misschien, maar ik had deze schets al een tijdje liggen, dus dat ruimt mooi op.
Zittend ergens buiten bij een hip café, sip ik slokken koffie langs mijn slokdarm naar benee; Met een blijvende baby in mijn […]
Een gedachte over “Doodlopend pad (archaïsche rijmoefening)”
Mooi, met dat huppeltje dat een rennen wordt, waarmee het kind eerst onbevangen eigenlijk een beetje bang wordt van de eigen overmoed.