Ik dacht dat jij er voor mij was.
Zijn wij niet allen zo?
Maar achteraf blijkt steeds
dat wij er voor ons allen waren:
in elkaar geschoven zielen op de aarde,
die ons aannam en ons weer liet gaan.
Onze levens zijn als regen
die de wereld vruchtbaar maakt,
en onze dood is hemelvaart
voor nieuwe grond.
Wolkenlot en ooit
zullen wij het Al doorgronden,
maar nu nog niet hoofdje hoofdje:
Zolang je tegen het hart blijft blaffen
hoort het niet wat duizendvoudig spreekt
uit de diepste lagen van het bestaande mamma pappa vader-
zoongod heilige goudgeest kippetje tok.
Ik zeg maar: hartje hartje wordt toch groot
zodat je met alles één kan zijn.
Als iéts dat kan
zijn wij dat wel
wel nietes wel.
Het roept liefde op. Milde ruimte
dank je Taco
Dank je! Ik weet alleen niet wie je bent, omdat er geen naam bij staat..
Finally somebody who knows how to sail through the fog of billion upon billion of mindless little selves racing to hit the ground running only into a measly ditch of dirt. Fortunately for them there is the power of condensation. I surf on attached to the kite of your poem.
diep EN grappig