Een toch wel ernstig vernieuwde versie van de zgn. “Michaëltekst” die ik in april/mei 2018 schreef voor een project van Stichting Boilerhouse. Ik publiceer hem omdat het morgen -maar dat geldt alleen voor vandaag- Michaëlsdag is: 29 september.
Iets niet al te langs over de opvallende gelijkenis tussen een Nederlandse politicus en een bepaalde stripfiguur
Wordpress heeft de optie om van elke blogpost een samenvatting te geven, maar een aforisme samenvatten is zoiets als een sluiproute willen nemen omdat de kortste afstand tussen 2 punten je te lang is.
Een 2e bol-verhandeling, over de kosmos ook nog, en hoe eenvoudig het raadsel daarvan eigenlijk is, althans vanuit de logica der linkshandigen. Toch blijven er altijd vragen over, en dat is fijn.
Een selectie van soms wat jolige bespiegelingen over het begrip “bol”, leidend tot de vraag of ons bewustzijn bolvormig is als innerlijke ruimte
Meer ironie dan poëzie misschien, maar ik had deze schets al een tijdje liggen, dus dat ruimt mooi op.
Een eenzijdige kijk op slogans als belangeloos aangeboden stemhulp bij de verkiezingen
Een long read met filosofische bespiegelingen, poëzie en muziek i.v.m. de zelfdoding van een jonge vrouw in mijn directe omgeving, en het omgaan daarmee.
Een lang opiniërend stuk over wat voor heuvel Amerika eigenlijk beklimt. Ik ben geen onderzoeksjournalist, en dat wil ik ook helemaal niet zijn, dus hoe lang dit stuk ook is, het blijft onvolledig. Hoe meer je opschrijft, hoe meer je te verantwoorden hebt.
“…or how the moon dims the wind” (nee jôh, echt niet). Excuus, een Engelstalig gedicht dit keer, beetje ingewikkeld ook, maar ik moest hier even heen om te kijken wat er aan de hand was of zo.