Beursgang is toch dat je kreupel loopt
van blauwe plekken die je eigen aandeel zijn?
Vol blauwe plekken is mijn hemel
Lekkend bloeden wolken
nat licht uit zich los
ik heb geen optimismeparaplu
geen mauvekonengod met blauwe strandharp (olie op doek)
geen hunkering naar het losjes dragen van een surfplank
honing op huid bedoel je
als het weer regent
alsof verwond rondlopen
iets anders oplevert
dan je eigen spoor zien
je eigen aandeel
dat aan de aarde kleeft
dat je niet kwijtraakt
dan aan liefde die een ander er voor geven wil
liefde nog meer dan geld
het universele ruilmiddel
om tegen de vergetelheid
in te ademen
het onophoudelijk sterven bedoel je
daar begon je eigen aarde
met de zon die steeds weer opging
in de liefde die je kreeg
van hen die je zelf niet bent
Zij die je niet kende
maakten de grond waarop je liep
tilden je schaduw vraten hem op
als zoete koek als hun eigen bloed
Waarlijk gestorven
wie geen kind meer
van zijn eigen adem
van andermans dagen
