poëzie Doodlopend pad (archaïsche rijmoefening) Taco Sorgdrager 16 november 2016 20 maart 2023 Soms loop je toch het pad dat doodloopt af, gelijk een kind dat kijken wil naar het eigen graf, Nieuwsgier naar het einde geeft dat lopen zin, en de zekerheid van terug te kunnen keren naar het begin. Dit delen:FacebookLinkedInE-mailTwitterPocketWhatsAppPinterestTumblrTelegramVind ik leuk:Vind-ik-leuk Laden... Gerelateerd
12 maart 2024 om 07:23 1 maand geleden Anoniem Mooi, met dat huppeltje dat een rennen wordt, waarmee het kind eerst onbevangen eigenlijk een beetje bang wordt van de eigen overmoed.
Mooi, met dat huppeltje dat een rennen wordt, waarmee het kind eerst onbevangen eigenlijk een beetje bang wordt van de eigen overmoed.