Persconferentie

We vallen er door technische uitdagingen pas een stukje na het begin in, en horen de minister-president, in stemmig blauw-grijs pak. Luistert u mee?

“[…] We zullen helaas ook – om de druk op de katoenbouw te verlichten – iedereen moeten verplichten tot het dragen van stofbesparende tangas (ja, ook mannen), en een quotum voor ondergoed moeten instellen. Dat betekent dat iedereen vanaf nu maximaal 4 tangaslips (geen boxershorts of andere katoenverslindende modellen) in de la mag hebben liggen, plus 2 in de wasmand en 1 dragend, dus een totaal van 7 slips per éénpersoonshuishouden, èn mits de slips met inachtneming van de afstandregels voor ondergoed kunnen worden opgeborgen binnen dit huishouden. Let wel: het herbergen buitenshuis van de eigen slips is alleen dàn toegestaan wanneer er een aantoonbaar samenlevingsverband is.

Voormalige werknemers van failliete warenhuizen zullen, ook in het kader van werkgelegenheidscreatie, op deze regels toezien en in woonwijken gaan handhaven: u bent verplicht uw woning open te stellen voor deze ambtenaren, die zich zullen legitimeren met een id-card waarop hun functie als “Consulent Ondergoed Inspectie Dienst” (oftewel “Covid”: makkelijk te onthouden toch?) gewaarmerkt staat, inclusief foto, naam en dienstnummer. Om het wat toegankelijker te maken hebben we de dienstnummers gekoppeld aan de staatsloterij, zodat mocht u werknemer 19 treffen, en zodoende met Covid-19 te maken krijgen, u kans maakt op de jackpot. Om de jackpot echter niet te overbelasten, hebben wij deze beperkt tot de maand januari van het jaar 1972. Mochten tijdreizen in de toekomst mogelijk worden, dan wacht u mogelijk een leuk extraatje in het verleden.

Twijfelt u echter over de legitimiteit van de bettreffende controleur, of komt dezelfde controleur iets te vaak aan uw ondergoed snuffelen, dan kunt u bellen met een nog vrij te geven telefoonnummer, maar let wel: dat kan alleen gebeld worden via een vaste lijn, ten eerste vanwege het kunnen aantonen van uw aanwezigheid binnenshuis, en ten 2e vanwege de te grote belasting door vrije radicalen op de mobiele netwerken, die ook niet overbelast mogen raken.

Mocht het aantal besmettingen blijven toenemen, dan zullen we ook – en ik zeg dit niet graag – moeten overgaan tot het verplicht uitsluitend in ondergoed zich op straat en in het openbaar mogen bewegen.
We weten inmiddels, uit onderzoek van mijn secretaresse, die deskundig is op het gebied van spreekbeurten over “konijnen en wat hun vacht doet glanzen” (University Press, New York, 2015), dat virusdeeltjes zich graag in kleding nestelen, en dat de gladheid van de huid daar dus aantoonbaar minder aanknopingspunten voor biedt. Een meevaller is dat wie in ondergoed de straat op gaat geen anderhalve meter afstand hoeft te houden, vanwege diezelfde huidgladheid. Dus zo komen we het een tegemoet met het ander en blijven we het samen doen.

Mensen echter met een ruwe huid, of veel pukkels danwel overmatige lichaamsbeharing, wordt geadviseerd respectievelijk over het ondergoed een ademende regenjas danwel een latex pak te dragen, dat vanuit solidariteitsoogpunt wel transparant dient te zijn. In het geval van de overmatige lichaamsbeharing moeten wij helaas eisen zich het lichaam totaal glad en haarvrij te scheren, met uitzondering natuurlijk van de binnenondergoedse regio’s.

Dat brengt mij dan wel op het wat heikele punt waar we echt samen met elkaar aan zullen moeten geloven om verdere verspreiding van het virus te voorkomen: alleen met kaalgeschoren hoofd mag men zich – naast de voorgeschreven ondergoeddracht – in openbare ruimtes, evenementen of culturele instellingen begeven danwel bevinden. Wie dit vergeet of ontgaan is, geen nood: er zullen bij de betreffende ingangen door drones bemande kaalscheerzônes worden ingericht, waar u gegarandeerd haarloos uitkomt om van uw avondje uit te genieten.

Tenslotte wordt het gebruik van huidcrêmes, zalfjes, lotions, douchegel en wat dies meer zij verboden, omdat deze de huid van een laagje voorzien waaraan het virus zich maar al te makkelijk hecht. Dit dankzij een tip van onze voortreffelijke koffiejuffrouw hier in het torentje om de hoek.

Dan rest ons nog het hoofdstuk “groente en wc-papier”. Daarvoor geef ik het woord aan minister de Jonge: Hugo, ga je gang!”

“Dank je wel Mark. En wat zit je haar trouwens goed. Ik dacht: toch nog even zeggen nu het nog kan nietwaar?

Ja dames en heren, wij hebben verder besloten dat broccoli, ook bij behoud van reuk- en smaakzin na een besmetting danwel genezing, niet meer lekker gevonden mag worden. Men mag het blijven eten, zeker: maar het is verboden om te zeggen: “Ik vind broccoli lekker”. Het is namelijk niet wetenschappelijk onderzocht dat dit op waarheid zou berusten.

Of deze maatregel zich ook tot erwtensoep of ander culinair erfgoed zal moeten uitstrekken, wordt momenteel nog onderzocht door een mannetje dat ik daarvoor heb. Een en ander zal ook samenhangen met de strengheid van de komende winter en of daar een elfstedentocht uit zal rollen. Mocht dat inderdaad zo zijn, dan voorzien wij geen problemen, aangezien de betreffende steden zich op voldoende afstand van elkaar bevinden, en wij zien Covid-19 nog niet zo snel de schaatsen onderbinden.

Tot zover dames en heren, dank voor uw aandacht.”