Muziek bij de kerstweekspreuk: de 2e ronde

Vorig jaar vond ik een melodie bij de weekspreuk die Rudolf Steiner voor de kersttijd schreef. Met een eenvoudige piano-begeleiding erbij nam ik het op en stuurde deze compositie-schets als kerstgroet rond.
Inmiddels heb ik dit materiaal verder kunnen uitwerken, naar een bezetting voor koor, harp, fagot, hobo, hoorn en strijkers. Het liefst had ik er een live-registratie met echte zangers en instrumentalisten van willen publiceren, maar tijdgebrek en vooral ontbrekende financiële middelen maakten dat voor nu onmogelijk. En eigenlijk is het stuk ook nog niet helemaal af. Daarom hier een digitale weergave van deze 2e ronde in het compositieproces. De digitale koorzangers zijn niet bereid geweest om hun “ah-klank” in gezongen tekst om te zetten, maar met wat inlevingsvermogen lukt het vast om te raden wat er op welk moment tekstueel wordt gezongen..

Steiner gaf er de aanduiding “Weihe-Nacht-stimmung” bij; een kleine woordspeling die het in zijn betekenis gestolde Duitse woord voor kerst (“Weihnachten”) opent naar zoiets als “Stemming van nachtelijke wijding”. Waarbij het begrip “nacht/nachtelijk” vooral ook betrekking heeft op de donkerste tijd van het jaar (d.w.z. bij ‘ons’ op het noordelijk halfrond), waarin lang geleden ‘het kindeke Jezus’ geboren werd. Steiner vormt deze historisch-aardse gebeurtenis dan voor de meditatie zodanig om, dat hij je voert naar de geboorte van het innerlijke licht in jezelf; een geboorte die hij aanduidt als “het voelen van het geestelijke kind in de schoot van de ziel” (“Ich fühle […] das Geisteskind im Seelenschoß”).

Een goede kersttijd allemaal!