Taco Sorgdragers woordrivier
Meditatieve omgang met gestorvenen
Meditatieve omgang met gestorvenen

Meditatieve omgang met gestorvenen

De premisse die uit de titel van dit stuk al blijkt, is dat het bestaan van de mens niet ophoudt met de dood, en dat het zelfs mogelijk is om contact te hebben met gestorvenen. Wie daar moeite mee heeft, daar niet in gelooft, of er vanwege enge Netflix-series misplaatste zombie-voorstellingen bij heeft, kan dit stuk beter overslaan.

Sinds 2 jaar is 12 oktober de sterfdag van mijn vader. Het is een gewoonte geworden om tijdens wandelingen aan hem en andere gestorvenen die ik gekend heb te denken, d.w.z. me meditatief met hen proberen te verbinden. Afhankelijk van hoe regelmatig ik wandel, kan dat periodiek een dagelijkse bezigheid zijn.

Maar hoe doe je dat: zo aan een gestorvene denken, dat er een verbinding, contact ontstaat?
Bij mij ging dat zo, dat ik beelden in mijn herinnering opriep van hoe deze mens er uitzag, hoe zijn of haar stem klonk, hoe de oogopslag was, de blik in de ogen, de gestiek van het bewegen, het lopen, het spreken enz. Zo ontstond in mij een levendig beeld van de persoon zoals ik hem of haar gekend heb.

Vanuit het innerlijk waarnemen van dit herinneringsbeeld ontstond bij mij de behoefte om iets uit te kunnen spreken naar deze zielen toe, iets dat zich met helderheid op hun reële existentie zou kunnen richten. De weg naar hen toe is er niet, maar moet aangelegd en onderhouden worden, telkens weer. De eerste woorden die ik – al geruime tijd terug – vanuit deze behoefte vond waren deze:

“Dat mijn liefde je moge meedragen
op je weg door de geest,
in dankbaarheid voor alles wat je gegeven hebt.”

Deze zinnen werkten voor mij steeds als een soort ‘opwarm-meditatie’, die me dichter bij hen bracht. Omdat ze voorafgegaan worden door het innerlijk verblijven bij het opgebouwde beeld van de gestorvenen tot wie ik me richtte, merkte ik dat deze gestorvenen door dit beeld van henzelf ‘gewekt’ werden. Sommigen klampten zich er zelfs aan vast, omdat ze het – terecht – als iets van zichzelf ervoeren, zonder te beseffen dat het niet uit henzelf voortkwam. Vanuit die ervaring voelde ik toen de noodzaak om de innerlijke blik op een breder perspectief te richten, en van daaruit kwam de 2e tekst in mij op, en dat gebeurde – zoals wel vaker – in het Duits. Ook deze tekst gaat uit van het innerlijk opgebouwde beeld van de gestorvene. Ik heb er ook een Nederlandse vertaling van gemaakt, maar ik begin met de Duitse versie, omdat die ‘de geest van het origineel’ is:

“Das warst du
in deiner jetzigen Erscheinung:

Nun suche deine ewige Gestalt
entlang der mannigfaltigen Erscheinungen
deines Wesens in der Zeit,

und führe dich selbst zurück
zu deinem Ursprung,
der auch deine Bestimmung enthält.”

(Met dank aan Magali Müller voor de grammaticale correcties)

Nederlandse versie:

“Dat was jij
in je huidige verschijning:

Zoek nu je eeuwige gestalte
langs de verschillende verschijningen
die je wezen door de tijd heen aannam,

en leid jezelf terug
naar je oorsprong,
die ook je bestemming bevat.”

Om volledig te zijn zou ik nog veel meer moeten beschrijven van de ervaringen die ik inmiddels opgedaan heb. Maar ik laat het voorlopig hierbij. Wel vermeld ik het boek dat me heeft aangespoord de weg te gaan zoals ik die hier deels beschreven heb: “Brücken zwischen Leben und Tod; Begegnungen mit Verstorbenen”, van Iris Paxino. Vergeleken met mijn gestamel over dit onderwerp zijn haar ervaringen en kennis buitengewoon indrukwekkend en wonderbaarlijk. Er is inmiddels een Nederlandse vertaling van: “Bruggen tussen leven en dood; ontmoetingen met gestorvenen”.

Eén reactie

  1. Not surprisingly, I have been meaning to read this book since the spring. I believe the dead are calling and it is time we learn how to listen and respond to their needs. I hope Iris goes into this in greater depth than exists so far. It is a modern problem and one that requires serious architects for a new type of bridge. Or so my walking has spoken to me.

Reageren? Graag!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.